Doremias Das, een beest met veel ondernemingsgeest, wil zo graag een restaurant bezitten. Daar véél werk hem tegenstaat kocht hij zich dit apparaat 't Machientje bouwt - en hij kan blijven zitten.
In het restaurant van Das krijg je héérlijk ananas maar helaas geen gasten willen komen. Niet wijl men er niet van houdt, doch in het omringende woud pluk je ananas van alle bomen.
In het restaurant van Das staat een aak'lige lege kas. 't Geld raakt op, geen gast valt te ontdekken. Doremias brengt ontdaan 'n sierlijke "Verbouwing" aan, in de hoop daar klanten mee te trekken.
Naar het restaurant van Das komt thans, in geklede jas, 'n deftig Heer die zeker wil gaan eten. Doremias slaakt een zucht. Voelt zich danig opgelucht. D' eerste Gast! Zijn zorgen zijn vergeten!
Kijk, een gast is aangeland, in het nieuwe restaurant, waar de Das hem buigend welkom heet. Ha, dit is pas dienstbetoon! "Neem z'n jas! Zijn schoenen schoon! En Uw tafel is gedekt eer U het weet!"
Das rent aan met spijs en drank "Neemt zoveel U wilt! hebt dank, voor Uw komst! 'k zal de muziek bestellen!" (Waaruit het orkest bestaat hoop ik, op een nieuwe plaat, U te laten zien en te vertellen).
Hier ziet U het lunchorkest. Deze apen doen hun best om Kunst met een grote K te geven. Jubelend klinkt hun muziek. Maar 't (onzichtbare) publiek stopt z'n oren dicht en zit te beven.
In dit keurige restaurant wordt gelet op ied're klant. Niemand komt er uit zonder betalen. Want de schrand're eigenaar houdt dit apparaatje klaar dat je overal zal achterhalen.
Ach, dit is een droevig end. Deze Heer bezit geen cent. Aan zijn reek'ning is geen mouw te passen. Met de eenvoud, hem zo eigen, weet de Das hem mee te krijgen. "Niet betalen! Ha! Dan borden wassen!"
In het restaurant van Das Komt één straf altijd van pas als je zonder geld komt middagmalen. Aan de bordewasmachine moet je dan het geld verdienen dat je nodig hebt om te betalen.
